higieniczny, wygodniejszy i praktyczny. Aby jednak spełniał swoją funkcję, należy wybrać model o odpowiedniej pojemności i konstrukcji.
Dozownik mechaniczny czy dotykowy?
Najpopularniejszym wyborem jest mechaniczny dozownik ścienny z przyciskiem. Takie urządzenia są najtańsze i najłatwiejsze w obsłudze i utrzymaniu. Można je kupić do użytku domowego, a także do użytku w miejscach publicznych czy biurach. Plusy mechanicznego dozownika to:
- stała porcja mydła, która jest dozowana po naciśnięciu przycisku;
- nie ma bezpośredniego kontaktu rąk z mydłem w płynie w pojemniku, dzięki czemu mydło zachowuje swoją sterylność, co nie jest tak oczywiste w przypadku mydła w kostce;
- niska cena;
- nie wymaga podłączenia do sieci / baterii.
Na rynku dostępne są podwójne dozowniki mechaniczne do jednoczesnego dozowania różnych produktów. Wielu użytkowników preferuje dozownik łokciowy. Mydło jest dozowane po naciśnięciu dźwigni łokciem. Ręce nie dotykają urządzenia. Urządzenie pozwala na utrzymanie stałego poziomu czystości, nawet w miejscach o dużym natężeniu ruchu. Wygodne jest używanie takiego dozownika w kuchni: łatwo jest umyć brudne ręce bez dotykania korpusu urządzenia. Wadą tego modelu jest to, że nie jest zbyt atrakcyjny, jeśli chodzi o design.
Osobną kategorią są dozowniki dotykowe. Są znacznie droższe niż modele mechaniczne i łokciowe, ale najwygodniejsze i pozwalające zachować sterylność i czystość. Wybierając automatyczny dozownik, należy zwrócić uwagę na poziom hałasu podczas pracy pompy. W modelach wysokiej jakości jest on praktycznie nieodczuwalny. Spróbuj znaleźć urządzenie, w którym producent deklaruje maksymalny hałas na poziomie 40 dB , wtedy dozownik będzie można używać także w nocy. Możemy też znaleźć modele bezkontaktowe, które działają na zasilaniu sieciowym i bateriach AA, C lub D. Pamiętaj też, aby dostosować dozowanie mydła przed zainstalowaniem urządzenia. Możesz wybrać ekonomiczne lub duże porcje. W nowoczesnych modelach są 2-3 tryby dozowania mydła / piany. Nie trzeba ich regulować przed montażem, co jest dużo wygodniejsze.
Sposób montażu
Najprostszym modelem jest dozownik stojący. Jest lekki, kompaktowy, mobilny. Można go łatwo przenosić z łazienki do kuchni. Istnieją modele, w których występują dwa rodzaje mocowań. Dozownik z dwoma rodzajami mocowania może być używany jako wersja stołowa lub naścienna. Jednak większość dozowników stacjonarnych jest mechaniczna. Inną wersją są dozowniki naścienne. Mogą być zarówno mechaniczne, jak i sensoryczne. Dzięki bezpiecznemu mocowaniu urządzenie nie przesuwa się i jest łatwiejsze w używaniu. Nie ma ryzyka przypadkowego upadku i pęknięcia. Dozowniki naścienne są zwykle zaprojektowane dla większej objętości mydła niż przenośne. W sprzedaży można znaleźć modele z lampkami kontrolnymi zużycia wkładu i ładowania akumulatora. Modele naścienne montuje się na ścianie za pomocą dostarczonych wkrętów lub dwustronnej taśmy. Mniej chętnie stosowanym rozwiązaniem są podłogowe dozowniki czułe na dotyk. Są przymocowane do specjalnych metalowych uchwytów. Ciekawą opcją jest wbudowany dozownik. Pozwala zaoszczędzić miejsce w małej łazience czy kuchni. Montowany jest na ścianie, na półce, z boku łazienki czy też na blacie. Zobacz estetycznie wykonane dozowniki kuchenne na blat https://armadesi.pl/32-dozowniki-kuchenne.
Metoda napełniania
Istnieją modele uniwersalne i jednorazowe. Modele uniwersalne są napełniane z pojemników i wymagają regularnego czyszczenia. Teoretycznie procedurę tę należy wykonywać za każdym razem przed ponownym napełnieniem dozownika. Jednak w praktyce nie zawsze mamy czas na prawidłowe umycie pojemnika. W przypadku urządzenia bezdotykowego i łokciowego nie jest to tak ważne, chociaż z czasem gromadzą się tam zarazki i bakterie. Jednak mechaniczne modele są stale dotykane rękami, co narusza sterylność naczynia. Wkłady jednorazowe można łatwo i szybko zmienić na nowe. Wymiana wkładu zajmuje tylko kilka sekund. Jednak takie dozowniki są droższe, a poza tym producenci urządzeń określonej marki wymagają stosowania tylko wymiennych elementów z nimi kompatybilnych.